Cuma, Eylül 21, 2007

boşluk...

21 Eylül cuma saat 15.00 itibari ile evimiz neredeyse tamamen boşalmış bir halde...
salon,yatak odam,dolap odam...her yer boş...boşluk hakim evimizde...
taşınıyoruz.
yeni evimize gidiyoruz.
Hani hep yaşamak istediğim,dönmek istediğim çocukluğumun,gençliğimin geçtiği semte gidiyoruz.
Önce eşyalar cilalansın,azıcık değişsin yüzleri...onbeş gün sonra kalan eşyalarla gideceğiz yeni evimize.Yeni yepyeni bir oda olacak tabii o evde.Dila Hanım'ın odası...Kızceğizimin bu evde odası olmadı,3 ay odasızdı yavrukuşum...Üstelik beşiği de kendisinin büyüyen ebatlarına uymadığı için son 20 gündür portatif bebe yatağında yatmakta tombikcanım...

Hal bu,durum bu...evde ustalar çalışırken,Diloş uyuymamak için direnirken...Ben de 1 ay boyunca bloga yazıcam diye hayal kurup anca 1 ayda yine vakit bulurken...evde bir boşluk,yüreğimde daha acayip bir boşluk hakim olmakta...
Gelin geldiğim evi boşaltmak mı bu boşluğa sebep?
Hayır...boşluğun sebebi az önce aynada kendi yansımamı görmem belki...yorgun yüzümü,morarmış göz altlarımı,bitmiş enerjisiz kalmış kıristılı...
Lohusalık sendromu neyse bitmiyor anacım...Geldi gitmedi üzerimden...Kendime gelemiyorum bir türlü...olamıyorum eskisi gibi...çok arıyorum o neşeli enerji dolu her bir şeye yetişir halimi...
Ben bu kadar güçsüz müydüm ki teslim oldum şu sendroma...anlamıyorum...
Kendimi sevemediğim için hayat da bana zor geliyor...
Dünyanın en güzel,en tatlı Dilası benim kızım...Bunun için süper mutlu olmam ve hayata pespembe bakmam gerekirken...Beceremiyorum eskisi gibi musmutlu olmayı.
Güzel kızımla en canlı halimle ilgileniyorum ama kendimi çok bırakmış vaziyetteyim.Kendimi hiç sevmez bir haldeyim...Hamilelikten kalan küçülse de hala var olan göbeğim ve hala üstümde yapışık kilolar belki benim canımı sıkan...Belki de tüm olay görsellik...
Hayatta çok değer verdiğim bir şey görsellik..Belki de görsel halim korkunç olduğu için toparlanamıyorum...Toparlanamadıkça içten içe kararıyorum...
Oysaki önümde çok güzel günler var dünya tatlısı Diloşumla geçireceğim...
Taşınmaya uğraşıyorum ama kendimi toparlamayı beceremiyorum.
Buraya bile yazı yazamıyorum...üretemiyorum...
Sanki Dila'dan başka bir şey yok bu dünyada...Kendime gelemiyorum....
gözlerimin dolmasını engelleyecek bir formül bulursam,yeniden bir şeyler karalayacağımdır buraya...
şimdilik biraz bunalım var havada!

21 yorum:

Adsız dedi ki...

herseyin acemisi olmak zordur ama en zoruda anneligin acemisi olmak,bu lohusalik sendromu degil,annelige alisma,o ruhsal ve bedensel omrun sonuna kadar surecek ve tatili izni olmayan surece alismak zaman aliyor,kizim 3 yasinda ve o 2 yasina gelince yari yariya toparlayabildim kendimi,suan 3 yasini doldurmak uzere ancak tam anlamiyla artik bu hayat benim asil hayatim oldu,gecmise o laylaylom gunlere olan ozlemim bitti,artik bu benim hayatim oldu gercekten,butun annelerin gectigi seruvenden geciyorsunuz,yalniz degilsiniz...
mutluluklar ve gulucukler sizinle ve kizinizla olsun.
sessiz okuyucu betul

Alphecca dedi ki...

Aaaaaa seninde karamsar halin hiç çekilmiyor be crystal' im. Hiç kendini suçlama, bunların hepsi doğal olaylar. Ben kızımı 2.5 aylıkken kaçarcasına teyzesine bırakmıştım ya, sanıyormusun ki bu durum çalışma aşkımdan. Hepsi geçecek, sen yine eski crystal olacaksın, hemde daha enerjik, daha neşeli, daha üretken. Sadece biraz zamannnn.

Hani ben sana buralarda gelemedim ya, eltime gelir gelmez ilk iş sana Dila kutlaması, ev kutlaması ve ilk tanışma kahvesi için uğrayacağım. Tabiki benim milli kuyruk Pınar' la.

Aaaaaa silkelen ya, ben senin bu halini tutmadım. Hemen şimdi gidiyorsun, kızını kucağına alıyorsun ve onun güzel gülen yüzüne bakıyorsun. Kilolarla sonra uğraşırsın, sıkma canını :))

şugibi dedi ki...

ne olduğunu anlayamadan kendini anne adayı olarak bulmuş biri olarak- ki en yakın tanığı da sensin hazırlıksızlığımın, şapşallığımın- sana bu taraftan olayın nasıl göründüğünü söyliyim;
dünyanın en güzel şeyine sahipken insan neden mutsuz olur ki?

3-5 ay sonra bana bu cümleyi yedireceğini biliyorum ama böyle düşünüyorum şimdi.

o gün öyle (malımsı)bakışlarımı fark etmişsindir. bu mucize kıvancın mı dedim hep içimden. kıvancın mucizesi dedim. bir mucize yarattın sen, gerisi laf.

Pretty Woman (Aka likeaprayer) dedi ki...

Ama ama haksızlık bu. Kristılım enerji yumağım. Bak çok değil günde 1 saat kendine ayır bu 1 saatin bütün olması lazım değil. 30 ar dk lık 2 seferde de yapabilirsin. Mesela 30 dk lık bir arada evde öyle süklüm püklüm gezinme makyaj yap üzerine bişeyler giy dışarı çıkacakmışssın gibi. Diğer 30 dk da bize yaz :) ya da başka bir şey seni mutlu eden bir şey. Biz senin en kötü anda bire hoppidik hallerini okuduk hep. Bunalımdan çıkmak istemezsen eğer çıkmazsın... Biliyorum ki sen çıkacaksın. Sana göre bir şey değil bu. Hadi Toparla kendini. Dila bebek görsün annesi ne cabbar cevval bir hatun :)

Öpüyorum canım benim

mesecina dedi ki...

kristılcım, yazmanı beklerken, o da ne! arşivinin en karamsar yazısı oldu bu belkide. önce koyubeyazcım tırstırdı beni zeynebin halleriyle, şimdi de sen. Başıma henuz gelmediği için burda atıp tutmak istemiyorum ama seni eskiden beri okuyan biri olarak içindeki gülen, pozitif kristalın mutlaka pat diye çıkıp gelecegine inanıyorum. Belki yeni ev modunu degiştirir. kendini salıverme, biz anne adaylarına güçlü bir örnek ol. Allah yardımcın olsun.
(yine kendimi hatırlatayım:) linda, seni görkemde görüpde yanına gelemeyen hatun :) artık yeni blogger ve tırsak bir anne adayı)

aqua / ~~denizbahcesi~~ dedi ki...

öyle umutsuz-mutsuz yazma ya

Adsız dedi ki...

Bak simdiiii bu yazini sen beni aramadan once okusaydim konusurken sana neler soylerdim.Birincisi mutlu olmak icin cokca sebebin var ki sen herkesten iyi biliyorsun bunlari ikincisi seninde soyledigin gibi yalnizca yorgunluktan bu hisler ve yeni hayata alisma suresi.Kisa bir zaman icinde gececek ve ayni enerjine doneceksin eminim.Yeni ev sana dahada cok enerji verecek.Ayrica bugun beni cok mutlu ettin cok tesekkur ederim canim.
duygu

Pareo Anne dedi ki...

seni çok çok iyi anlıyorum.
hayatı dolu dolu yaşamaya alışmış, aşırı sosyal insanlar sanırım hep böyle oluyor anneliğin ilk dönemlerinde. ben de aynı yollardan geçtim. istediğim herşeye sahibim, dünya güzeli sağlıklı bir çocuğum, harika bir kocam var, ama neden istediğim kadar mutlu değilim diye düşünüyor, bir de böyle düşündüğüm için üstüne vicdan azabı çekiyor, depresyonumu katlıyordum. ben profesyonel yardım almakta buldum çareyi. bana ilk tavsiyesi, her gün sadece kendine ayrılmış 1 saat. bunun yarım saatini muhakkak yürüyüş yaparak geçireceksin ki mutluluk hormonların tekrar salgılanmaya başlasın. üstüne başına özen göstereceksin. kendini güzel hissedeceksin tekrar. sonra her gün bir parça çikolata ve 1 muz yiyeceksin.
ayrıca adına deli çayı dedğimiz bir bitkisel karışım verdi. onu içtim bardak bardak. hem sütüm arttı, hem toparladım.
yaşadıkların öyle normal ki, hiç şaşırma. sadece biraz çaba ve sabır gerekli sana. zamanla geçecek. zamanla normalleşeceksin. bu hüzünler gidecek. ama biraz gayret de göstermelisin. kendini çocuğa adamak normal, ama kendini unutursan mutsuz olursun. mutlu anne mutlu bebek demektir unutma. 1 saat her gün kendine ayır. çık yürüyüş yap, alışveriş yap, kuaföre git. uykusuzluk ve yorgunluğun da çok etkisi var bu ruh halinde. kızın uyuyunca uyumaya bak. ah böyle dışarıdan akıl vermesi kolay. ama inan aynı şeyleri yaşadım. ben çok ağladım zamanında, ama bak hepsi gelip geçiyor. kendini ihmal etme sakın.
öperim, dilacığımı yanağından ısırıver benim için...

Adsız dedi ki...

Bu geçici bir süreç Gırisdalim Bidenem.

Hepimizin kendini bok gibi hissettiği anlar öyle çok oldu ki.
O yüzden şimdi sana"Aaa olmadı ama böyleee"yada"Hadi silkelen kendine gel"falan demicem.

Bu süreç nasılsa tarafından hasarsız atlatılarak yine o şen şakrak haline geri döneceğine einim ben.
Hele yeni evine taşın,yepyeni bir başlangıç yap,kilo kontrolünü yavaş yavaş eline al,bak kalıyor mu stress sıkıntı,buhran.

Zaman herşeyin ilacıdır.
Allah yeter ki sana,rayza enişteme,Bebek Dila'na ve tüm sevdiklerine sağlık,huzur versin.
Gerisi nasıl olsa kendiliğinden vızt diye gelir geçer.

Biyonikkedi

gazel vakti dedi ki...

Kristılcım tebdili mekanda fehalık vardır sözünü yeni evine taşınınca anlayıp ben bu yazıyı nasıl yazmışım len diyeceksin kendine bundan eminim. Gerisini diğer arkadaşlar çok güzel yazmışlar bana yazacak bişey kalmamış. Ama çok doğru hepside ben yaptım sen yapma eve kapanıp nocak bu böyle deme. Sıkı giydir kızını onunla beraber yap yürüyüşünü gezmeni tozmanı. Yine pozitif enerji saç eskisi gibi bizlere ve tüm yakınlarına.

tozbezi dedi ki...

canım kristıl,şimdi ne desem boş biliyorum ama ,vallahi geçiyor bunlar ,böyle oluyor insan mutlu olmalıyım neden bu kadar kötüyüm diyor kendine,bir türlü toparlanamıyor falan,bunun sebebi artık hayatının eskisi gibi olmaması bünye uyum sağlamaya çalışıyor ,yavrular çok tatlı çok seviliyor bilmezmiyim ,ama lütfen kendine zaman ayır,kuzudan ayrıl ara sıra,ha durum çok ciddiyse lütfen destek al ben almıştım zamanında anlatmışımdır bilirsin ,sana söyleyebileceğim tek bir şey var,günler o kadar hızlı geçecekki,bir gün bu günleri çok güzel günler olarak hatırlıyacaksın,o sırada dilada sana büyük ihtimalle bir karış dil eşliğinde cevap veriyor olacak,hayatta insan her şekle giriyor ama özü hiç değişmiyor merak etme zamanı gelince eski kristıl geri gelir,seni çok ihmal ettim bu konudada ayrıca çok üzgünüm ama sen benim yüreğimi bilirsin .. seni çok seviyorum tatlı arkadaşım ,en kısa zamanda görüşmek üzere çok öperim...

kakaolusevgi dedi ki...

CANIM ANNE OLMAYAN BİRİ OLARAK,HEP SENİ VE DİLAYI MERAK EDİYORDUM.
SENİ ÖRNEK ALIYORDUM HEP KENDİME,NE TATLI BİR ANNE OLDUN SEN.MAŞAALLAH.
BEN SENİN YENİ EVİNLE,YENİ BİR ENERJİYLE BAŞLAYACAĞINI DÜŞÜNÜYORUM.
İÇİNİ FERAH TUT,SENİN MÜKEMMEL BİR KIZIN VAR.MAŞAAALLAH.EŞİNLE,KIZINLA MUTLULUKLAR.

suspect dedi ki...

canım benim.. üzme kendini sen.. yakında eski formuna ve neşene kavuşursun. kızını koklar, seni de çok öperim..

not:geçtim geçen gün yeni evinizin önünden.. şimdiden hoşgeldin diyorum sana :)

Aslı Cin dedi ki...

Cry, geçecek o günler aldırış etme, içini ferah tut, kokla Dila'yı.

Hem ben çok seviniyorum yakına geliyorsunuz diye. Bekliyorum, çok geç kalmayın ;)

nilly dedi ki...

Ben cocuk dogurmadigim halde zaman zaman oyle hissediyorum. Kim hissetmiyordur ki? Bu halini kisa surede atacaksindir. Bak burada bizlerle paylasman bile %5o'sini uzerinden atmissin demektir.

Gün dedi ki...

Yok anacım inanmam bu yazıyı senin yazdığına, aaaaa silkelen bakıyım, sen dünyanın en büyük mucizesine sahipsin, hem de yeni evinde benimde taşınmak için yanıp tutuştuğum semtte yeni bir hayata başlayacaksın.

Geleyim hele bir ilk iş sizi yeni evinizde ziyaret etmek olacak söz :)

mayonez dedi ki...

canımın içi sen ben ya da diğer tüm bayanlar manken gibi incecik değiliz ki sende doğumdan önce öyle değildin dimi? şimdi düşünme bu görselliği o kilolarının bir anlamı var boşuna yiyip yiyip semirmedin ki sen dünya tatlısı bir kız doğurdun anne oldun. hem zayıf annemi olurmuş be tüm anneler pamuk gibi yumuşacıktır..

dila bir yürüsün ya da emeklemeye başlasın göreceksin peşinde koşmaktan eminim iğne ipliğe döneceksin..

seni anlatamayacağım kadar iyi anlıyorum, burada tüm yazılanlar içini rahatlatamayacak onuda biliyorum yine en doğru yolu sen kendin bulacaksın, bende kendimi çok yaşı çirkin şişman hissediyorum kim ne söylerse söylesin bu psikolojiden arınamıyorum, keşke benimde bu saçma salak halil mutlu vari kollarım anne olduğum için bu kadar büyük olsaydı bir sebebi osaydı bari:(

hepimiz seni çok ama çok seviyoruz, inan yürüyüşle minnacık azimle verilmeyecek kilo yoktur. vicudunun tembelleşip yavaş çalışmasına ve seni böyle esir amasına enerjisiz bırakmasına izin verme..

kocaman öpüyorum..

Adsız dedi ki...

> >>OZELLIKLE SONUNU OKUYUNUZ LÜTFEN VE SAKIN OKUMADAN SİLMEYİNİZ>>>> * Sadece
> >>bu sabah için, ne giymek istediğinin seçimini sana
> >>bırakacağım>>>>gülümseyerek ne kadar yakıştığını söyleyeceğim. >>>> *
> >>Sadece bu sabah, çamaşırları yıkamaktan vazgeçipseninle parkta>>>>oynamaya
> >>gideceğim.* Bu sabah bulaşıkları lavaboda bırakıp, bulmacanın nasıl
> >>çözüldüğünü bana öğretmeni izleyeceğim.Öğlenden sonra telefonun fişini
> >>çekipbilgisayarı kapatacağımve arka bahçede oturup seninle köpükten
> >>balonlar uçuracağım. * Bu öğleden sonra dondurma arabası için
> >>çığlıklarattığında sana hiç kızmayacağım ve gelirse bir tane alacağım. *
> >>Bu öğleden sonra büyüdüğünde ne olacağın hakkında hiç canımısıkmayacağım
> >>yada seni ilgilendiren konularda ikinci bir düşünce üretmeyeceğim.* Bu
> >>öğleden sonra kurabiye pişirirken bana yardimetmene izin vereceğim ve
> >>çalışmayacağım.* Bu öğleden sonra Mc Donald's a gideceğiz ve iki tane
> >>çocuk menusuisteyeceğiz ki,iki oyuncak alabilesin. * Bu gece seni
> >>kollarımda tutacağım ve nasıl doğduğunu seni ne kadar çok sevdiğimi
> >>anlatacağım. * Bu gece küvette suları sıçratmana izin vereceğim ve sana
> >>hiçkızmayacağım. * Bu gece geç saate kadar oturmana ve balkonda oturup
> >>yıldızları saymana izin vereceğim. * Bu gece yanına uzanıp en sevdiğim TV
> >>programlarını bir kenara bırakıp parmaklarımı saçlarında dolaştırırken
> >>bana en büyük armağanı verdiği için Tanrıya şükredeceğim.* Kayıp
> >>çocuklarını arayan anne ve babaları düşüneceğim. * Yatak odaları hastane
> >>odalarında donuk bakışlarla, daha fazlaiçlerinde tutamadıkları
> >>çığlıklarıyla hasta çocuklarını seyreden anne babalar düşüneceğim.* Ve bu
> >>gece yanağına iyi geceler öpücüğü biraz daha uzuntutacağım kollarımda.
> >>*Tanrıya senin için teşekkür edip bize yalnızca birgün daha vermesi için
> >>yakaracağım..... Merhaba, Ben 29 yaşında bir babayım Eşim ve ben birlikte
> >>mükemmelbir yasamı paylaştık.Tanrı bizi bir çocukla kutsadı. Beyinkanseri
> >>teşhisi koydular Ve kurtulması için tek yolun ameliyat olduğunu
> >>söylediler. Ne yazık ki bunun için yeterli paramız yok. AOL ve
> >>Zdnet(Zimbabve) bize yardim etme kararı aldı.Bu mail ne kadar çokkişiye
> >>yönlendirilirse,her üç kişi için 32 sent Zimbabve doları olarak) fon
> >>oluşturulacak. AOL Mesajı takip edecek ve kaç kişiye ulaştığını sayacak.
> >>adres listenizdeki en az uç kişiye bu mesajıgönderin
> >>ACİL!!!!!ULASABİLDİGİNİZ HERKESE İLETİNİZ LÜTFEN eğer bir gün siz de böyle
> >>bir mesaj göndermek zorunda kalırsanız,okumadan silen ve iletmeyenler
> >>hakkında ne düşünürsünüz' Lütfen tüm tanıdıklarınızagönderin...Sevgili
> >>Arkadaşlar, Cerrahpaşa tıp Fakültesi Onkoloji Çocuk bölümünde yatan 7
> >>yaşında Lösemihastası Damla Ahşaniçin AB-Negatif taze kana ihtiyaç
> >>duyulmaktaymış.DOKTORLARA GÖRE EN AZ 6 AY DEVAMLI KANA
> >>ihtiyaçlarıvar..Yardım etmek isteyenler olursa aşağıda yazılı cep
> >>telefonlarındanannesine ulaşabilirler. Sizde e-postayı lütfen tanıdığınız
> >>herkese gönderin.Zor durumdaolan bu çocuğa yardım edelim. Herkese Sağlıklı
> >>Günler... Damla'nın Annesinin tel.no . : 0532 411 32 53
> >>bu tarz mailleri insanlara iletirken çok çekinirdim..hatta iletmek
> >>istemezdim..ama bu konuyu yani bu mailde geçenler araştırıldı... 2 yıldır
> >>fon alıyorlarmış mail gönderiminden. sizlerde daha fazla kişilere
> >>yollarayak belkide bir hayat kurtabilirsiniz....Yani yazılanlar gerçek.
> >>Sizde bütün listenize iletin.

çilek dedi ki...

merhaba... herhalde dila hanım eli yüzü açılmış, uykuları düzene girmiş siz de evinize yerleşmişsinizdir.yok mu bu hikayenin gerisi, veya ne zaman gelecek?

Adsız dedi ki...

Selamlar..
Benim kizimin ismide Dilanur, ondan dikkatimi cekti:)
Insallah hersey zamanla düzene girecektir, yani baslarda zorluklar oluyor,bak zamanla büyüyecek anlamayacaksin bile ne cabuk gecti diye, o yüzden tadini cikar derim.
Sevgiler..
www.kelebekk.blogcu.com

izlesene dedi ki...

harika yazılar için teşekkürler